Vaste reiskostenvergoeding
Per 1 januari 2022 heeft er een grote wijziging plaatsgevonden omtrent de reiskosten. De vaste reiskostenvergoeding verdwijnt. Werkgevers mogen niet zomaar meer een vaste reiskostenvergoeding aanbieden aan hun medewerkers, maar alleen de daadwerkelijk gemaakte reizen mogen onbelast vergoed worden.
Werkgevers zijn vanaf 1 januari 2022 verplicht het reispatroon woon-werk van de medewerkers in kaart te brengen. Dit moet getoetst worden aan de 36 weken of 128 dagen-eis, zodat de werkgever vervolgens kan nagaan of hij nog een vaste reiskostenvergoeding kan geven aan zijn werknemer.
Wat is een 36 weken-eis?
De wettelijke regeling zegt dat een werknemer die het hele jaar een vaste werkplek heeft en die minimaal 36 weken (= 70%) naar die vaste werkplek reist, een vergoeding mag ontvangen op basis van 214 dagen.
Wat is een 128 dagen-eis?
De wettelijke regeling zegt dat een werknemer die niet het hele jaar een vaste werkplek heeft, maar die in een kalenderjaar op tenminste 128 dagen (= 60%) naar een vaste werkplek reist, een vergoeding mag ontvangen op basis van 214 dagen.
Vergoedingen die worden berekend volgens één van bovenstaande methoden, betreffen vergoedingen voor 5 dagen werken per week. Indien de werknemer minder dagen per week werkzaam is, moet de vergoeding naar rato worden berekend.
